"Yenişarbademli Kurucuova Gölyaka Gölkonak": Kütük Atma (Unutulmuş bir gelenek)

Devamı

golkonak@gmail.com adresine çocuklarınızın fotoğrafını bekliyoruz..

Rotamız

Kim ne derse desin burada mavi daha mavi yeşil daha yeşildir.Bir yanını göl bir yanını dağlar tutmuştur Yenişarın.. Kıskandırıcı koylar, sazlıkların büyülü havası görülmeye değerdir..Dede-gülün klima etkisi, billur suları saklar.Kır çiçekleri,salkım salkım üzümler ve dut ağaçları sunar ellerini bizlere.Anadolunun en güzel pınarlarından biri buradadır.İki huzuru bir arada yaşamak ve soluklamak için..
Kartpostallardaki gibi görüntüler vardır.Beyşehir Gölü ayaklarında ıslanırken,karlı tepelerde kar olur,anamas olur,zirve olur.. Anıt ağaçlarımız yoktur ama anıt gibi yüzü bulan ihtiyarlarımızda vardır.Nasırlı ellerdir,kınalı ellerdir..Sülükçenin yeri bir başkadır tabiî ki..Doğayla iletişimin son noktası burada başlar.Olta balıkçılığı ve kamp imkanları,avcılık.Mavinin ve yeşilin renk cümbüşü..Küçük parkeli köy sokaklarında bir köy özlemidir kimi zaman.Gerçek bir açık hava müzesidir..Tarihle doğa buluşur.Gül kokar,toprak kokar..Bir düğün sofrasına dönüşür insanlığımız..Dağcıların çıkış noktasıdır Dedegül.Trekkingciler,doğaseverler burada buluşur.Dip poyrazın tepesinde Beyşehir gölü seyredilir.Soğuk güzelimiz 'Karagöl' unutulmamalıdır.Soğuk suları,minyatür çağlayanları ve Yörüklerin yaşamını merak ediyorsanız.Doyasıya seyretmek,ömrünüze ömür katabilmek için..

İbni Bibi ,Seyahatnamesinde Yenişar için;

''Hilkatin görülmeyen süsleyicileri, ilkbahar gelininin yakasına misk ve cebine gül doldurdukları bir zamanda Anadolu Selçukluların en kudretli sultanı Alaeddin Keykubat 1227 yılında Süleyman Peygamber gibi mesafeleri yutan, yok eden asil at üzerinde Antalya'ya gider iken Yenişar'a uğradı.Orada öyle bir mesire gördü ki,eğer cennetin bekçisi bu mevkie yetişebilseydi,cennetten ayrılır,hayretle parmağını ısırırdı.Toprağı yeşilliklerden firuze renkli,laleleri kan damlaları idi.Pınarlarının her köşesinden su yerine sanki gülsuyu yahut berrak gözyaşı akıyordu.Havası misk kokulu,zemini nakışlı,her tarafı çeşitli kuşlarla dolu idi.Bir tarafta süt gibi tatlı,Çin ipekleri gibi dalgalı yeşil bir deniz,içinde meyve ağaçlarıyla süslenmiş yakın bir ada vardı.Denize doğru akan bir pınar vardı ki gören ihtiyarlar gençleşirdi''

Kütük Atma (Unutulmuş bir gelenek)

Hiç yorum yok: